Cerddai ar hyd y gorwelion cudd
heb gwmni, yn unig ar ben ei hun
Creadur â’i ben yn y cwmwl du
Yn y glaw, ar goll, ac yn gwbl fud
Ar goll yn meddwl am ddim byd
Am ddim byd, am ddim byd, am ddim byd
Digyfeiriad yw ei lwybrau cul
Anobeithiol yw ei feddylfryd chwil
Dal i chwilio am ei lonyddwch llwyr
Athrylith, neu gwallgofddyn?
Pwy a wyr? Pwy sydd yn gwybod? Pwy a wyr?
Pwy a wyr? Pwy a wyr? Pwy a wyr?
Does neb yn sylwi
Does neb yn poeni
Am grwydryn sydd ar ben ei hun
Ar ben ei hun, ben ei hun, ar ben ei hun.